மான்சினீல் மயூரா 11
Maya11
Sujachandran
11 மான்சினீல் மயூரா !!
சில மணிநேரங்கள் கழித்து
கண்ணில் வடிந்த கண்ணீர் காய்ந்து அந்த குருதி கிடங்கில் ஆடை இல்லாது அரை உயிராய் கிடந்த மயூராவை ஒரு வலிய கரம் போர்வை உள்ளே சுருட்டி தூக்கியது, அவளை தன் துடித்த நெஞ்சோடு அணைத்து தூக்கி கொண்டு ஓடியது ....
அவள் முகத்தில் பல மருத்துவ கருவி வயர்கள் மாட்டப்பட்டது ,
எத்தனை எத்தனை கனவுகள் அத்தனையும்
சிதைந்து சிதிலமடைந்த சித்திரமாய் போனதே!!
மயூரா மயூரா
"ம்ம்
"ம்ம் ஒற்றை குரல் மட்டும் தான் வந்து கொண்டிருந்தது ... அவள் கையை அந்த கரம் விட்டு விலகிடவே இல்லை... அவள் காலில் மெல்லிய அவன் தாடி உரசி கொண்டே இருந்தது.. அவன் வரண்ட உதடு அவள் கால் விரல்களை விடாது முத்தமிட்டது , அதில் தான் அவள் உயிர் துடித்து கொண்டிருந்தது....
ஒன்னு சொல்றதுக்கு என்ன சேஷாத்திரி?. பின்னந் தலையில பலமான அடி விழுந்திருக்கு தன்னை காப்பாத்திக்க போராடினதுல , அவங்களை காயப்படுத்தி இருக்காங்க .. அவங்க தலைய இரும்பு பெட்ல வச்சு அடிச்சிருக்காங்க... மண்ட முழுக்க காயம் .... காப்பாத்தினாலும் எந்த அளவுக்கு அவங்கள செக்யூர் பண்ணி கொண்டு வர முடியும்னு என்னால சொல்ல முடியல சேஷாத்திரி
எத்தனையோ உயிற்ற உடலை இந்த கையில் கலை ஆர்வத்தோடு ரத்தத்தில் சித்திரம் தீட்டி இருக்கிறான்..
ஆனால் இன்று அவன் உயிரானவள் மரணத்தின் விளிம்பில் நிற்க ரசிக்க முடியாது போனானே பல மரணம் ரசித்த அந்த மன்னவனும்..
அவள் செவி கேட்கும் திறனை இழக்க ஆரம்பித்தது அவள் ஐம்புலனும் அதன் செயலை இழுக்க , கண்கள் இருட்டை தத்தெடுக்க... அவள் ஆழ்நிலை தூக்கம் போய் விட்டாள் ... அவன் கையை விட்டு தளர்ந்து விழுந்த மயூரா கையை விடாது பற்றி கொண்டு சேஷாத்திரி நின்றான் ...
ஐந்து நாட்கள் கழித்து
மயூரா மயூரா கண்ணை திறந்து பாருங்க படுக்கை மீது கீறி வீசப்பட்ட பூவாய், வெள்ளத்தில் தூக்கி ஏறியப்பட்ட படகாய், சுழலில் மாட்டிய மயிலாய் அசைய முடியாது கிடந்தது மான்சினீலின் மயூரம்..
கண்ணை திறந்து பாருங்க என்றதும் அவள் ஒட்டிய இமைகள் மெல்ல திறந்தது பல நாள் கழித்து வெளிச்சம் பார்த்த அக்கண்கள் கூசி விழியை அகல விரிக்க மங்கலான ஒற்றை உருவம் தான் அவள் கண் முன்னே வந்து நின்றது
தாடியும் மீசையுமாக சுருங்கிய பார்வையோடு ஒரு உருவம் அவள் கண்கள் காண
மயூரா ஆர் யூ ஓகே என்று மருத்துவர் அவள் தோளை தொட
மயூ...ராவா.... அப்படின்னா யாரு ? மயூரா அறியா பார்வை பார்க்க ... அத்தனை பேரும் பேரதிர்ச்சி ஆகி மருத்துவரை பார்க்க சேஷா அப்போதும் கையை கட்டி கொண்டு தெமனே என்று தான் நின்றான்...
நீஙக தான் தளிர்கொடியாள் மயூரா உங்களுக்கு எதுவும் நியாபகம் இல்லையா
ம்ஹூம் என்று அவள் மருண்டு விழிக்க
இட்ஸ் ஓகே உங்க பேர் தான் மயூரா
ஓஓஓ என்று உதட்டை பிளந்தாள்...
"பாருங்க மயூரா, இங்க நிக்கிறதுல யாரையாவது உங்களுக்கு அடையாளம் தெரியுதா? படுக்கையில் படுத்து கிடந்த மயூரா தன்னை சுற்றி நின்ற அத்தனை பேரையும் மாறி மாறி பார்த்தாள்.. அவளையே சுவரில் ஒரு காலை தூக்கி வைத்து சாய்ந்த படி கையை கட்டிக்கொண்டு பார்த்துக் கொண்டிருந்த சேஷாவை பார்த்து தலையை உடனே திருப்பி , அடுத்தவனை பார்த்தவள் அவளைப் பார்த்து கண்கள் கலங்கிய இளங்கோவை ஒரு நொடி அழுத்தி பார்த்தாள்
தன்னை போல சற்று முக ஜாடையில் ஒத்திருந்த இலையாளை கூர்ந்து பார்த்தாள், அவள் கையிலிருந்த பச்சைகுழந்தை கையை வருடி கொடுத்தாள்
யாரையாவது உங்களுக்கு தெரியுதா?
"ம்ஹூம் இல்ல இவங்க எல்லாம் யார்? என்று அவள் தலையசைக்க... மருத்துவர் சேஷாவையும் சித்திக்கையும் மாறி மாறி பார்த்தவர்
"நோ யூஸ் என்பது போல் கையை விரித்துவிட்டு
"இவங்கதான் உன்னோட ஃபேமிலி ... இது உன்னோட அப்பா இளங்கோ, இது உன் கூட பிறந்த அக்கா இலையாள் இது அவங்க ஹஸ்பண்ட் சித்திக்
"ம்ம்
"அண்ட் இது என்ற சேஷாவை நோக்கி கையை காட்டியவர்
"உங்களோட புருஷன் டாக்டர் சேஷாத்திரி "என்றதும் அத்தனை பேரும் அவள் முகத்தையே உத்துப் பார்க்க....
"எனக்கு யாரையும் அடையாளம் தெரியல
"புரியுது மயூரா , கொஞ்ச நாள் ஆக ஆக உங்களுடைய தலையில பட்ட காயம் ஆறுன பிறகு எல்லாம் ஞாபகம் வர வாய்ப்பு இருக்கு....
ம்ம் "
"அப்படி ஞாபகம் வரலைன்னாலும், இவங்க கூட பழகிக்கோங்க சரியா?"
"ம்ம்
"அம்மாடி மயூரா உன்னை இப்படி பார்க்கவா நான் தவம் கிடந்தேன் என்று இளங்கோ வந்து தன்மகள் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு கதற.... இலை வந்து இன்னொரு பக்கம் அவள் கையைப் பிடித்துக் கொண்டவள்
"இது எல்லாம் நடக்கணும்னு விதி இருந்திருக்கு... இது நடந்ததுனால தான் இன்னைக்கு நீ எங்க கூட இருக்க... உனக்கு நாங்க இருக்கோம் மயூ ... உன்ன கண்ணாடி பொருள் மாதிரி நாங்க பார்த்துக்கிறோம்.... சரியா ? யாரோடும் ஒட்ட முடியாது ஆனாலும் அவர்கள் கண்ணீர் எதோ செய்ய சரி என்று தலையை ஆட்டியவள் கண் கூட சேஷா பக்கம் போக மறுத்தது ..
"ஈவினிங் டிஸ்சார்ஜ் பண்ணி கூட்டிட்டு போங்க சித்திக் ..."
ஓகே சார்
"பட் யார் கூட போறாங்கன்னு சொல்லிடுங்க.... அதுக்கு ஏத்த மாதிரி உங்களுக்கு நான் அவங்களை எப்படி ஹாண்டில் பண்ணனும்னு சொல்லிக் கொடுத்துடுகிறேன் என்றதும்... அவ்வளவு நேரம் கையை கட்டிக்கொண்டு தன் மனைவியையே கண் சிமிட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு நின்றவன்...
"வேற யாரு கூட அனுப்பி விடுவீங்க... அவ புருஷன் நான்... என் கூட தான் என் ரதி வரணும்? என்றான் அறை அமைதியை கலைக்கும் விதமாக...
"மாட்டேன் எனக்கு அவரை பார்த்த பயமா இருக்கு" என்று நடுங்கிய குரலில் மயூரா உடனே மறுப்பு தெரிவித்திட சேஷா அவளை தலையை சரித்துப் பார்த்தவன் தோளை உலுக்கி...
"டிஸ்சார்ஜ் ஆனதும் அவளை நான் என் கூட கூட்டிட்டு போயி நான் பாத்துக்குறேன்" என்று மறுபடியும் சொல்ல இளங்கோவின் கையைப் பிடித்துக் கொண்டவள் சேஷாத்திரி பக்கமே திரும்பி பார்க்காமல்
"நான் அவரோட போகல அப்பா, உங்க கூட வர்றேன் ப்ளீஸ் என்று மயூரா கடகடவென கூறி முடிக்க..
"ரதி என்கூட தான் வருவா ,வரணும் "என்று இவன் அழுத்தமாகச் சொல்ல ....
சித்திக் அவன் கையை அழுத்தி பிடித்தவன்
"டேய் நிலைமை புரியாம நீ ஏன்டா முரண்டு பிடிக்கிற ...
"எனக்கு ஏன் ரதி வேணும்" என்றான் ஆக்ரோஷமான குரலில்... அவன் குரல் கேட்டு மயூரா பயந்து இளங்கோவன் தோளில் முகத்தை புதைத்துக் கொள்ள
"டேய் நாங்க என்ன அவளை கடத்திட்டாடா போக போறோம்... கூட்டிட்டு போக போறோம் அவ்வளவுதான் ...."
"முடியாது அவ எனக்கு வேணும் "
"ப்ச் அஸ் ஏ டாக்டரா புரிஞ்சுக்கோடா ... அவ மனநிலை இப்போ வேற மாதிரி இருக்கு
"சோ வாட் ?"
"எப்பாடேய் நீ பேச ஆரம்பிச்சு அத்தனை பேர் உசுரையும் வாங்காதடா,, அவளை நீ கட்டாயப்படுத்தி கூட்டிட்டு போயி அவளுக்கு என்ன செய்யப் போற "
"அவளை பத்திரமா பாத்துக்க என்னால மட்டும் தான் முடியும்"
"புரியுதுடா, பட் இப்போ அதுக்கான சிட்டுவேஷன் இல்ல ஷேசா... யார் செஞ்ச புண்ணியமோ அரை உயிராவாவது அவ நம்ம கையில கிடைச்சிருக்கா அவளை காப்பாற்ற வேண்டியது அவளை சரிப்படுத்த வேண்டியது நம்ம பொறுப்பு... அவ உன் கூட வர்றேன்னு சொன்னா ஓகே... ஆனா உன்னை கண்டு பயந்து நடுங்குறா. , இப்ப அவளை கூட்டிட்டு போனா இன்னும் நிலைமை மோசமாகிடலாம் சேஷா ... கழுத்து நரம்பு புடைத்தது பல்லை நரநரத்தான் , தன் உணர்வுகளை அடக்க பெரும்பாடு படுகிறான் என்று புரிந்த சித்திக் அவன் தோளோடு அணைத்து
"டேய் அவ உன் ரதிதான் , உனக்கு மட்டும் தான் ... அவளை யாரும் பங்கு கேட்க மாட்டாங்க ... அ அவளை உன்கிட்டையே நாங்க பத்திரமா திருப்பி தந்துடுவோம்.... அதுவரைக்கும் கொஞ்சம் அவளுக்கு மூச்சு விட டைம் கொடு , அடம் பிடிக்காத சேஷா.... நாங்க கூட்டிட்டு போகவா என்று சேஷாவின் பதிலுக்கு காத்திருக்க.... அமைதியாக இளங்கோவில் தோளில் சாய்ந்து கிடந்த மனைவியை பார்த்தவன் வெளியே போய்விட்டான்....
"ஊப்ஊஆஊஆ , இனி இவனை சமாளிக்கதான் தெம்பு வேணும் போல
"என்ன தம்பி சொல்றாரு ? என்று இளங்கோ சித்திக் பார்க்க
"வேற என்ன சொல்லுவான், கூட்டிட்டு போக சொல்றான் அதான் அமைதியா வெளிய போயிட்டான்...
"என் மக கிடைக்கணும்னு ஆசைப்பட்டேன் ஆனா இப்படி கூட்டிட்டு போகணும்னு நான் நினைச்சு கூட பார்க்கல என்று முட்டிக்கொண்டு வந்தாலும் தன் தோளில் சாய்ந்து கிடந்த மகளை எப்படியாவது சரியாக்கி விட வேண்டும் என்ற ஆசை மட்டும் தான் அத்தனை பேருக்கும் இருந்தது ...
"அந்த ஆள் நம்ம வீட்டுக்கு வரக்கூடாது
"சரிம்மா
"அந்த ஆளு என் கூட பேச கூடாது
"சரிம்மா
"அந்த ஆள் என்ன பார்க்க கூடாது
"சரிம்மா
"மீறி இதெல்லாம் அவர் பண்ணினா, நான் எங்கேயாவது ஓடிப் போயிருவேன்" என்று பில்லை கட்டிக் கொண்டிருந்த சேஷாவுக்கு கேட்கவே டிஸ்டார்ஜ் செய்து வெளியே அழைத்து வந்த மயூரா கூறிக் கொண்டு நிற்க ... தலையை திருப்பி அவளை ஒரு பார்வை பார்த்தவன்... மீண்டும் பில்லுக்கு காசை கொடுத்து விட்டு மயூரா நோக்கி வர ..
சித்திக் தன் மனைவி இளங்கோவுக்கு கண்ணை காட்டி தனிமை கொடுக்க சொல்ல ... அவர்கள் இருவரும் நகர போக மயூரா தன்னை நோக்கி வரும் சேஷாவை கண்டு நடுங்கி தகப்பனை துணைக்கு அழைக்க
"அப்பா இப்ப வர்றேன் மா "என்று இளங்கோ நகர அந்த காரிடரில் அவனும் அவளுள் மட்டும் ... தூணை பிடித்து கொண்டு மயூரா திரும்பி நின்று கொள்ள
"ரதிஇஇஇஇ "பதில் இல்லை
"ரதிஇஇஇ சேஷா அவளை தொட போக சட்டென விலகி நின்று கொண்டாள்.. அவளை தொட போன சேஷா கை அந்தரத்தில் நின்றது ....
"ஏன் என்ன பார்க்க மாட்டைக்கிறடி
"உங்களை பார்க்க பயமா இருக்கு ப்ளீஸ் போயிடுங்க ...
"ரதி
"இது நீங்க கட்டுனதுதான்னு நினைக்கிறேன் இது எனக்கு வேண்டாம்" என்று வேகமாக தாலியை அவன் அருகே போட்டுவிட்டு ஓடியவளை நெஞ்சை தடவியபடி சேஷா பார்த்து கொண்டு நின்றான் ....
"டேய் சேஷா எங்க அப்பா வீட்டுக்கு எதிர்ல மாமா வாங்கி போட்டிருக்க வீட்டுல தான் மயூரா ட்ரீட்மென்ட் முடியுற வரை இருக்க போறோம்... இலையாள் அருகே குனிந்து உட்கார்ந்து சித்தக் மகன் காலை பிடித்து விளையாடி கொண்டிருந்த மயூராவை விட்டு சேஷா கண்கள் நகரவில்லை
"பத்திரமா பார்த்துக்கிறோம்டா... கிளம்பவா? இலை அவளை கூட்டிட்டு வா நான் காரை எடுத்துட்டு வர்றேன் "என்று சித்திக் காரை எடுக்க போய்விட ... தன் தகப்பன் முதுகு பின்னே அவனுக்கு முகம் காட்ட கூட பிடிக்காது மறைந்து மறைந்து போகும் மனைவி பின்னே சேஷா கால்கள் நகர்ந்தது...
வந்து நின்ற சித்திக் காரில் பின்னால் இருக்கையில் ஏறும் அவளை தூணில் சாய்ந்து நின்று உணர்ச்சி இல்லாத முகத்தோடு தலையை சரித்து பார்த்துக் கொண்டு நின்றான் சேஷாத்திரி ...
மரணத்தை விட கொடிது காதல் கனி
மரணத்தின் கனியை புசித்து இருந்தால் கூட மரணம் வரவேற்று இருக்கும், நிம்மதி கிடைத்து இருக்கும் ...
ஆனால் காதல் என்னும் நின்று கொல்லும் விஷத்தை குடித்து விட்டான் சிறுக சிறுக இதயத்தை கூறு போட்டது ...
