மான்சினீல் மயூரா 8

8 மான்சினீல் மயூரா !! 

தாலி கட்டிட்டேன் தாலி கட்டிட்டேன்னு மார்தட்டி சொன்னா மட்டும் போதாது , தாலி கட்டுன பொண்டாட்டி காணாம போனா, பின்னாடியே தேடி வந்து எதுக்குடி கோவமா இருக்க, சாப்பிடாம கிடக்க சாப்பிட வான்னு கெஞ்சி கூத்தாடி இழுத்துட்டு வர்றவனுக்கு பேருதான் புருஷன்... நானும் பின்னாடியே வருவான் சரி சரி போனா போகட்டும்னு போயி சாப்பிடுட்டு தூங்கலாம்னு பார்த்தா மணிக்கணக்கா காக்க விடுறானே கல்லறை மேலே தலையை சொரிந்து கொண்டு உட்கார்ந்து ஒத்தையாக புலம்பிக் கொண்டிருந்தாள் மயூரா .... 

அவன் என்ன நினைப்பில் இருக்கிறானோ தெரியாது... விக்ரமாதித்தன் தோளில் எறிய வேதாளம் போல தாய் வெளியே வரும் வரை இவன் தோளை விட்டு இறங்கி விடக்கூடாது என்பதில் அவள் தெள்ளத் தெளிவாக இருந்தாள்...

மயூரா போல நேசம் மிகுந்தவளை பார்க்கவே முடியாது ... வெளிப்புற தோற்றம் வைத்து உள்ளான மனதை அளந்து பார்த்து விட முடியாது. அப்படித்தான் மயூரா வெளியே கரடு முரடாக கல்லாக திமிராக அகங்காரியாக தன்னை காட்சிப்படுத்திக் கொண்டாலும்... உள்ளே உள்ள மனமோ யாராவது சாப்டியா தூங்குனியா என்ற ஒத்த வார்த்தை கேட்டுவிடின் அப்படியே நத்தை போல சுருண்டு விடும் குணம் கொண்டவள்.. அதனால்தானே போலி அன்புக்கு இத்தனை வருடமாக கட்டுண்டு காலில் கிடக்கும் அடிமை விலங்கை கழட்டி விட மனம் இல்லாமல் சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறாள்.. 

அவளுக்கு இந்த உலகத்தைப் பற்றி எதுவுமே தெரியாது என்பதுதான் 100% உண்மை... தெரியாது என்பதை சொல்ல அவள் தன்மானம் இடம் கொடுக்கவில்லை , எனவே எல்லாம் தெரிந்தது போல ஒரு பில்டப்பிலையே சிலம்பம் அடித்து விடுவாள்.. இவளை அக்குவேர், ஆணிவேராக வந்த சில மாதத்திலேயே பிரித்து மேய்ந்து வைத்திருப்பது ஒரே ஒருவன் தான் அது சேஷாதான்!! உயிர் இல்லாத உடலை மட்டும் இல்லை.... அவனை உயிர்போடு வைக்க தன்னை சுற்றி வந்த இவளையும் ஒவ்வொரு அணுவாக கவனிக்க தவறியதே இல்லை.. 

கல்லறை மீது மயூரா சுருண்டு தூங்கியே போக வேலையை முடித்து விட்டு கண்ணை கசக்கிய சேஷா தன்னை அணைத்து தூங்கும் பூனைக்குட்டி தேடி அவள் போன திசையில் நடக்க ஆரம்பித்தான் 

சேஷாத்திரி நடுத்தர குடும்பத்தில் பிறந்தவன்... தாய் தந்தை இல்லை அண்ணன் மட்டும் உண்டு அதுவும் தந்தையின் முதல் சம்சாரத்துக்கு பிறந்தவர் .... அண்ணன் மனைவி அண்ணியின் கட்டுபாட்டில் வளர வேண்டிய சூழ்நிலை ... அதிலும் பத்து வயது வரை வாய் பேச வராதவன்.... டேய் ஊமையா என்றுதான் அத்தனை பேரும் அழைப்பார்கள்... 

சதா அவனை அடிப்பதும் உதைப்பதும் என்று வேண்டா பிள்ளையாக அந்த வீட்டில் வாழ ஆரம்பித்தவன் எப்போதும் அமைதியாகவே எல்லாவற்றையும் கடக்க ஆரம்பித்தான் .. தனக்கு பேச வரும் என்பதே யாருக்கும் தெரியாது, என்பதை விட அவனிடம் அமர்ந்து பேச கூட யாரும் பிரியப்பட வில்லை என்று சொல்லுவதே சரி... 

எப்போதும் எதாவது செத்த எலி தவளை என்று எதையாவது தூக்கி வைத்து அதன் வயிற்றை கிழித்து வைத்து ஆராய்ச்சி செய்வது பிடிக்கும் ... அண்ணன் தயவில் படித்து விட்டான் ... 12 ஆம் வகுப்பு முடித்து விட்டு அண்ணன் கடையில் வேலைக்கு வந்திடு என்று சொன்ன அண்ணனுக்கு அமைதியை பதிலாக கொடுத்தவன் அழகிய விடலை பருவ உடல் மீது அண்ணி பார்வை விழ ஆரம்பித்தது ... அண்ணன் இல்லாத நேரம் சேஷாவை தவறாக தொட வருவது பேசுவது ... அவன் மீது இடிப்பது என்று தன் இச்சையை தீர்த்து கொள்ள அன்னை ஸ்தானத்தில் இருக்க வேண்டியவள் தவறான பார்வையில் அவனை வேட்டையாட பார்க்க , பொறுத்து பொறுத்து போனவன் கல்லை தூக்கி மண்டை மீதே போட்டு விட்டான்.... 

"சாப்பாடு தான்னு கேட்டான் பிள்ளையை தூங்க வச்சிட்டு வர்றேன்னு சொன்னதுக்கு கல்லை தூக்கி மண்டையில போட்டுட்டான் என்று அண்ணன் மனைவி அழுது ஒப்பாரி வைக்க 

"கல்லை தூக்கி அண்ணி மேல போட்டியாடா.. என்ற அண்ணனை அழுத்தமாக பார்த்த சேஷா 

"ம்ம் என்றவன் முதுகில் நாலு அடி போட்டு 

"சைக்கோ நாயே , வெளியே போடா எவளோ பெத்து பிள்ளையா இருந்தாலும்... பாவமேன்னு வளர்த்தேன் பாரு, என்ன சொல்லணும் எங்க முகத்திலேயே முழிக்காத" என்று அவன் பெட்டி படுக்கை படித்த சான்றிதழை தூக்கி வீச ...தோளை உலுக்கி கொண்டவன் அதை எடுத்து கொண்டு நடக்க ஆரம்பித்து விட்டான் ... படிப்பின் மீது அதீத ஆர்வம் .... அவனுக்கு அவனே அன்னையாக தந்தையாக தாங்கி பிடித்து கொண்டவன், தூங்கிய இரவுகள் வெகு சொற்பமே... கோட்டாவில் வந்து மருத்துவ காலேஜில் சேர்ந்தான்.. அங்கும் அவனை ஒதுக்கிட... சித்திக்கும் ஊமை கோட்டான் இவனை பிடித்து போனது ... சேஷா முதல் முதலில் வாயை திறந்து பேசியது சித்திக்கிடம் தான் .... தன்னை ஒதுக்காத அவனை அவ்வளவு பிடிக்கும்.. சேஷா என்று தன் பேர் சொல்லி அவன் அழைக்கும் அழைப்பை கேட்கவே சித்திக் அருகே போய் அமர்வான்.. அந்த நட்பும் கை தவறி போவதை பொறுக்க முடியவில்லை தக்க வைத்து கொள்ள பார்த்தான்... மீண்டும் தனிமை அவனை பயமுறுத்தியது ... உணர்வுகளை வெளிக்காட்ட தெரியாதவன்தான் , ஆனால் உணர்வு இல்லாத மனிதன் இல்லை ..ஆசை இல்லாத ஆண் இல்லை ... எல்லார்க்கும் கிடைத்தது அவனுக்கு கிடைக்கவில்லை .. கிடைத்ததை கொண்டாட பார்க்கும் , அதை தக்க வைத்து கொள்ள பார்க்கும் சாதாரண மனிதன் அவன் அவ்வளவே !! 

கேளாது அவன் மடியில் விழுந்தவளை யாருக்கும் கொடுக்காது அவனுக்கே அவனுக்காக வைத்து கொள்ள நடக்கும் போராட்டம் இனி !! 

இனி அவள் அவன் தனிச்சொத்து!!

சேஷா சுருண்டு கிடந்த அவள் அருகே போய் இடையில் கை வைத்துக் கொண்டு நின்று அந்த நிலவு வெளிச்சத்தில் ஊரே பயந்து நடுங்கும் இடத்தின் மத்தியில் உல்லாசமாக படுத்து குறட்டை விட்டு தூங்கும் அவள் முகத்தை ரசித்துப் பார்த்தான்....

அவளை திரும்பி பார்க்க வைத்ததே அவளுடைய அசால்ட் நடத்தைதான்.. அவன் ரசனை வித்தியாசமானவை, அவன் ரசிப்பது எல்லாம் அவளும் ரசிப்பாள் தன்னோடு ஒத்து போகும் அவளை போல ஒரு துணையை எங்கு போய் தேட கிடைத்தவளை அமுக்கி விட்டான் காரியக்காரன்.. 

நைட்டியின் வெளியே மயூரா பிஞ்சு கால் விரல்கள் தெரிந்தது, குளிரில் அவை சிவந்து போய் இருக்க மெல்ல அவள் காலடியில் போய் அமர்ந்த சேஷா அவள் கால் விரல்களை வருடிவிட , அவை சிலிர்த்து அடங்குவதை விடியற்காலை புல்லை ரசிப்பது போல் ரசித்துப் பார்த்தவன்... குனிந்து ஒவ்வொரு கால்விரலாக தன் மீசை அதிராமல் முத்தமிட்டான்

ஒவ்வொரு விரலில் அவன் முத்தமிடும் பொழுதும் அந்த விரல் அசைவதை சுவாரசியமாக பார்த்தவன்.. சுருட்டி அவளை தூக்கி கொண்டு வீடு நோக்கி வந்தவன் படுக்கை மீது அவளை போட்டு போர்வையை இருவருக்கும் போர்த்தியவன் 

"ஹக் மீ ரதி இஇஇஇஇ "என்று கிசுகிசுப்பாக அவள் காதில் கூற அவன் மீசை ,தாடி உரசி முழித்த மயூரா கண்ணை உருட்டி தன்னையும் தன்னை பின்னோடு அணைத்து கிடந்த அவனையும் பார்த்தவள் பதறி நகர்ந்து 

"என்ன பண்ண ட்ரை பண்ற , ஆமா எதுக்கு என்ன தூக்கிட்டு வந்த என்று அவள் அவனை விட்டு விலகி போக .... 

"எப்பவும் போல என்னை இடிச்சுக்கிட்டு கட்டிக்கிட்டு வந்து படுக்கிற

"படுக்கலைன்னா

"மூக்குல காத்து இருந்தாதான் உன் இஷ்டத்துக்கு ஏதாவது பண்ணுவ... அந்த காத்தைநிறுத்திட்டா

"என்ன கொன்னுடுவேன்னு பயம் காட்டுறியா?

"பயம் எல்லாம் காட்டல.. நீ தான் பத்மாவதி மக ஆச்சே, உன்ன யாராவது பயம் காட்ட முடியுமா? நேத்து வர எப்படி இருந்தியோ, அதே மாதிரி இனிமேலும் இருந்தா நீ நீயா இருக்கலாம் நான் நானா இருப்பேன்... 

"இல்லன்னா?

 "நீ லேட் மிஸஸ் சேஷாத்ரியா மாறிடுவ, நான் உனக்கு பெரிய போட்டோ போட்டு மாலையெல்லாம் காசு கொடுத்து வாங்கி போட வேண்டி வரும் ... அந்த எலும்புக்கூடு இருக்கிற இடத்துல உன்னோட எலும்பு கூட்டை வச்சுருவேன்.... உன்கூட வாழ்ந்தா என்ன உன் எலும்பு கூட கூட வாழ்ந்தா என்ன எனக்கெல்லாம் ஒன்னு தான்.... என்று தோளை உலுக்கிய சேஷா கையை விரித்து அவளை எப்போதும் போல தன் அருகே வந்து படுக்கும் படி கண்ணால் அழைக்க ...

"பேயன் பேசினாவை அகோரமா இருக்கே, என்ன இப்படி பார்க்கவே சுமாரா தான் இருப்பேன் எலும்பு கூடா அய்ய தலையை உதறியவள்... 

"பக்கத்துல படுக்கிறதுல பிரச்சனை இல்லை.. பட் பொண்டாட்டின்னு எதுவும் ட்ரை பண்றது கூடாது 

"ட்ரை பண்ணினா? 

"நான் பத்மாவதி அம்மா போல கன்னி கழியாம கடைசி வரை வாழணும்னு சபதம் போட்டிருக்கேன் ...

"உன்னை வச்சி ஒரு ஊரையே உருவாக்க நான் சபதம் போட்டிருக்கேன் வாடி என்று அவளை தூக்கி போர்வை உள்ளே போட்டவன் செயலில் இவள் அலற போக 

"சத்தம் வந்துச்சு, மேல உரசுற உதடு உன் உதட்டுக்குள்ள போயிடும் ... உன் உதடு என் உதட்டுக்குள்ள போயிடும்.... மூச் தூங்கு என்று அவள் உதடு மீது உதடு வைத்து சேஷா மிரட்ட அவன் கண்ணும் இவள் கண்ணும் ரெண்டு நொடி மையல் கொள்ள 

"ரதிடி நீ, என்னோட ரதி.... என் அழகு ரதி !! யாருடி சொன்னது இந்த சேஷாத்திரிக்கு வாழ தெரியாதுன்னு ... உன்ன மாதிரி ஒருத்தி கிடைச்சா ரசிச்சு ரசிச்சுவாழலாம் வாழ வர்றியா என்று சேஷா கிசுகிசுப்பாக கேட்க,, மயூரா தலை அங்கும் இங்கும் மறுப்பாக அசைய... தட்டி முழிக்காமல் பார்த்தபடி அவள் கண்கள் மூக்கு உதடு காது கன்னம் என்று ஒவ்வொரு இடமாக தன் நெடிய விரல் கொண்டு தடவியவன்....

ஊரையே அலற விட்ட மயூரா அவன் அழுத்த பார்வையில் அடங்கி போய் கண்ணை மூடி கொண்டாள் ... 

"கை இன்னும் போடல மிஸஸ் சேஷாத்திரி, மயூரா உருண்டு வந்து அவன் கழுத்தில் பொத்தென்று கையை போட்டு கொள்ள

"கால் இன்னும் வந்து விழல 

"ப்ச்" அதுவும் வந்து அவன் தொடை மீது விழ... சேஷா அவள் அணைப்பில் கதகதப்பில் கண்ணை மூடினான் ... மயூரா , தலையை தூக்கி தூங்கும் அவனை எட்டி பார்த்தாள் அவளை பாதுக்காப்பாய் தன் அணைப்பில் பொதிந்து வைத்திருந்தான்..  

கடவுள் யாருக்கும் அவ்வளவு எளிதாக மகிழ்ச்சியை கொடுக்க நினைப்பது இல்லை .. துன்பத்தை கொடுக்கும் முன் மகிழ்ச்சியை கொடுப்பது போல கொடுத்து புடுங்கி விடுவான், அந்த சங்கதி அறியா கிள்ளைகள் கட்டி அணைத்து கிடந்தனர்.. 

"பெருசா என் வளர்ப்பு மகள , உனக்கு கூட்டி கொடுக்கிறேன் என்னை இந்த கேஸ்ல இருந்து வெளியே எடுத்து விடுன்னு சொல்லி கேட்ட.. அவ என்ன அடிச்சு அசிங்கப்படுத்திட்டு ஓடிட்டா..என்று கமிஷனர் பத்மாவதியை முறைத்துக் கொண்டு நிற்க..

"உனக்கு சூதானம் இல்ல ... அவளை அடக்கி அனுபவிக்க தெரியாம விட்டுட்டு என்ன குறை சொல்லாத 

"பத்மாவதி விளையாடாத, என்ன அசிங்கப்படுத்தின அவளை நான் அசிங்கப்படுத்தணும் அவ வாழ்க்கையை அலங்கோலம் ஆக்கணும் 

"அதுக்கு நான் வெளிய வந்தா தான் முடியும் கமிஷனர் சார் 

"புரியல 

"அவ என்ன நம்புவா என்ன மட்டும் தான் நம்புவா...  

"ஜாமீன்ல உன்ன வெளிய எடுக்கிறேன் 

"அவளை உன் படுக்கைக்கு விருந்தாக்க வேண்டியது என் பொறுப்பு 

"ம்ம் என்று கமிஷனர் உறுமிவிட்டு போக 

"நீ உயிரோட இருந்து எந்த லாபமும் எனக்கு இல்லை நீ செத்தாதான் லாபம்னா செத்து ஒழி :என்று பத்மாவதி கண்கள் மயூராவின் சிரித்த முகத்தை சிதைக்க வழி தேடியது ... 

பத்மாவதி வைத்த குறி காலம் தாமதித்தாலும் சரியாக இலக்கு பார்த்து அடிக்கும் ...